- latro
- [st1]1 [-] lătro, ōnis, m. : - [abcl][b]a - soldat mercenaire. - [abcl]b - brigand, voleur, bandit, pirate; scélérat, meurtrier. - [abcl]c - pièce, pion (au jeu d'échecs).[/b]
- servatorum meorum latro, Curt. : meurtrier de ceux qui m'ont sauvé.
- latro, Phaedr. : (loup) ravisseur.
[st1]2 [-] lātro, āre, āvi, ātum : - tr. et intr. - [abcl][b]a - aboyer, japper. - [abcl]b - aboyer, crier, brailler. - [abcl]c - demander à grands cris. - [abcl]d - en parl. de ch. - retentir, gronder, mugir, être agité.[/b]
- aliquem (aliquid) latrare : aboyer après qqn (qqch).
- opprobriis dignum latrare, Hor. S. 2, 1, 85 : s'en prendre à un homme digne d'être flétri.
- animus in pectore latrat, Enn. : l'orage gronde dans son coeur.
[st1]3 [-] Lătro, ōnis, m. : Latro (surnom).
* * *[st1]1 [-] lătro, ōnis, m. : - [abcl][b]a - soldat mercenaire. - [abcl]b - brigand, voleur, bandit, pirate; scélérat, meurtrier. - [abcl]c - pièce, pion (au jeu d'échecs).[/b] - servatorum meorum latro, Curt. : meurtrier de ceux qui m'ont sauvé. - latro, Phaedr. : (loup) ravisseur. [st1]2 [-] lātro, āre, āvi, ātum : - tr. et intr. - [abcl][b]a - aboyer, japper. - [abcl]b - aboyer, crier, brailler. - [abcl]c - demander à grands cris. - [abcl]d - en parl. de ch. - retentir, gronder, mugir, être agité.[/b] - aliquem (aliquid) latrare : aboyer après qqn (qqch). - opprobriis dignum latrare, Hor. S. 2, 1, 85 : s'en prendre à un homme digne d'être flétri. - animus in pectore latrat, Enn. : l'orage gronde dans son coeur. [st1]3 [-] Lătro, ōnis, m. : Latro (surnom).* * *I.Latro, latras, latrare. Cic. Abbayer, Japper, Glattir, Glappir.\Latrare, ad homines translatum. Cic. Crier contre aucun.II.Latro, latronis, com. gene. Cic. Un brigant et destrousseur de gents, Larron.\Latrones, apud antiquos dicebantur etiam conducti milites. Varro. La garde du corps d'un capitaine, ou autre personne.
Dictionarium latinogallicum. 1552.